Pesso-psychotherapie

Pesso-psychotherapie, ook wel Pesso Boyden System Psychomotor therapy (PBSP) genoemd, is sinds 1961 ontwikkeld door Albert Pesso en Diane Boyden-Pesso. Pesso-psychotherapie is een vorm van lichaamsgerichte psychotherapie. In de Pesso-psychotherapie wordt zowel aandacht besteed aan dat wat er onder woorden gebracht wordt, als lijfelijke gewaarwordingen en impulsen.

De Pesso-psychotherapie heeft als uitgangspunt dat psychische problemen en klachten samenhangen met onopgeloste conflicten en onvervulde behoeften uit het verleden. Deze kunnen onbewust een belemmering vormen om mogelijkheden in het heden te realiseren. Herin sluit Pessotherapie aan bij de psycho-analytische visie.
In de Pesso-psychotherapie worden emoties - lijfelijk - op anderen gericht zodat acties in wisselwerking met anderen beproefd kunnen worden. Pesso-psychotherapie is een individuele therapie in een groep. Iedereen heeft om de beurt een individuele werktijd van vijftig minuten, “structure” genoemd. Na elke structure krijgen de andere groepsleden de gelegenheid om te verwoorden wat ze hebben meebeleefd.