Narratieve therapie

Narratieve therapie is een vorm van psychotherapie die in jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw
door Michael White en David Epston ontwikkeld is.
Bij narratieve therapie staan levensverhalen van cliënten centraal. Door de levensverhalen te vertellen worden waarden en innerlijke conclusies die alsgevolg van de gebeurtenissen onbewust getrokken zijn duidelijk. Hierbij worden ook de gebeurtenissen en verhalen waar de cliënt niet meer aan denkt naar voren gehaald.

Een narratief therapeut helpt de cliënt over zijn of haar problemen na te denken en om de verwaarloosde ervaringen die niet passen in het probleemverhaal weer een plaats te geven in zijn of haar denken en spreken.

Problemen en klachten worden in de narratieve therapie niet zozeer gezocht in de persoon of het karakter van de client maar in de verhalen waarmee de cliënt zijn werkelijkheid heeft opgebouwd.

Hierdoor kan een cliënt zich verlost voelen van het overheersend probleemverhaal, zich vrijer voelen om initiatieven te nemen en kan in het algemeen de invloed van het negatieve verhaal over zichzelf of zijn of haar leven verminderen.